Χαμένης Άνοιξης εγκώμια - Βασιλική Αλαφογιάννη

Κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της Βασιλικής Αλαφογιάννη, με 59 ποιήματα, τα περισσότερα από τα οποία γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια.

Το βιβλίο «Χαμένης άνοιξης εγκώμια» το δημιούργησε η μυστική ανάγκη της ψυχής μου να μεταβάλει την τρικυμία σε τραγούδι, μοιρολόι, ύμνο δοξαστικό.

Γυρεύοντας να γεφυρώσω τους κόσμους ακροβατώντας ανάμεσα στους απρόσκλητους επισκέπτες τού νου που έρχονταν να καταργήσουν τον ύπνο μου τις νύχτες, θέλησα να εκφράσω βιώματα βαθιά όπως η χαρά, ο θάνατος, ο έρωτας, ο φόβος, η απόγνωση, η φθορά της απώλειας, η υπαρξιακή αγωνία, στιγμές πίστης και απιστίας που με άφηναν μετέωρη με το βάσανο της αμφιβολίας. Να περιγράψω όπως την ένιωσα την ομορφιά και το σκοτάδι της ανθρώπινης ύπαρξης. Να φυλακίσω τις στιγμές που αιχμαλώτισαν με θαυμασμό το βλέμμα μου, μια ανατολή, την άνοιξη, ένα ηλιοβασίλεμα και να χτίσω πάλι απ’ την αρχή τη χαμένη μου ελπίδα!

Το να γράφεις, θέλοντας να βάλεις τάξη στο χάος με λέξεις που κοχλάζουν μέσα σου, προσπαθώντας να βρεις ένα αντικλείδι στα αδιέξοδα σαν μια λυτρωτική διέξοδο σ’ όσα δεν αντέχεις και σ’ όσα σε ξεπερνούν, ίσως και να ’ναι ποίηση.

Βασιλική Αλαφογιάννη

Καταγγέλλει ή ξορκίζει την Άνοιξη στην ποίηση της η ποιήτρια Βασιλική Αλαφογιάννη στη συλλογή της με τον τίτλο «Χαμένης Άνοιξης εγκώμια»;

Διαβάζοντας τα ποιήματά της, ανακαλύπτει ο αναγνώστης ότι με λυρικό τρόπο εγκωμιάζει κι εξυμνεί τη ζωή και την Άνοιξη. Παλεύει μέσα της με τη θλίψη και όσα τη μελαγχολούν και προσπαθεί να προβάλει καταστάσεις, να τις φωτίσει και πολλές φορές με μια διαμαρτυρία ν’ αλλάξει τη φορά των διαθέσεών της.

Σε πολλά ποιήματά της υμνεί περιστατικά ζωής που μας βαραίνουν ή μας πληγώνουν, έτσι που η βιωματική γραφή της, με απαράμιλλη τόλμη και ρώμη και μέσα από έναν εξαιρετικό ποιητικό λόγο γίνεται οικουμενική, γιατί η έννοια του βιώματος για τους περισσότερους ανθρώπους συνδέεται με καθημερινά συγκινησιακά φαινόμενα.

Γιάννης Παπαθεοδώρου

ΣΤΙΓΜΕΣ

Είναι κάτι στιγμές που χάνεσαι

στη θολή, σκονισμένη γραμμή των οριζόντων

σαν να καταποντίζεσαι με πάταγο

στα σκοτεινά καταγώγια της ύπαρξης.

Στιγμές που βαραίνουν επικίνδυνα.

Που δεν αντέχεις τις ματαιόδοξες κραυγές

ζωής που μάχεται, χωρίς να ξεχωρίζει αξίες,

που κάθε νόημα μοιάζει με λάθος

αναπόδραστης οδύνης.

Στιγμές που το πλήθος φαντάζει έρημος

που νιώθεις να ’σαι μόνος,

που ούτε ο Θεός δε βάζει πλάτη να σωθείς

κι αφήνεσαι να βουλιάξεις

στην αταραξία του ανύπαρκτου,

στο καταφύγιο του κόσμου της σιωπής.

Ως να καταλαγιάσουν μέσα σου οι κραυγές

να δεις πως τίποτα απάνθρωπο, μιας

κι όλα για τον άνθρωπο φτιαγμένα,

στοιβάζονται στους ωκεάνιους βυθούς της ύπαρξης

γυρεύοντας λυτρωτικές διεξόδους στα αδιέξοδα.

Κι αφού ξεκρίνεις πιθανότητες ανάδυσης,

σε μάχιμη συμφιλίωση με το σκοτάδι,

περνώντας απ’ το καθαρτήριο του μαύρου,

πάνω στης εγκαρτέρησης τους σιδερένιους ώμους

θα ξέρεις πια, πως μαύρο δεν υπάρχει

παρά μονάχα έλλειψη φωτός.

ISBN: 978-618-5456-02-3

Βιογραφικό: Η Βασιλική Αλαφογιάννη γεννήθηκε στο Παύλο Βοιωτίας.

Το 2018 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φίλντισι το βιβλίο της «Αναζητώντας Ελπίδα» κοινωνώντας το απόσταγμα του οδοιπορικού της στους Αγίους Τόπους. Κατάθεση ψυχής, μνήμης και απώλειας του παιδιού της του Ηλία.

Η έκδοση «Αναζητώντας Ελπίδα» βραβεύτηκε από τον ΕΠΟΚ ως ένα από τα βιβλία της χρονιάς 2019.