Αποκλίνον άστυ - Μιχάλης Παπανικολάου

Κυκλοφόρησε η έβδομη ποιητική συλλογή του γνωστού σκηνοθέτη Μιχάλη Παπανικολάου. Στον Πρόλογο του βιβλίου ο Νάνος Βαλαωρίτης γράφει: 

«Ο Μιχάλης Παπανικολάου σκηνοθέτης και ποιητής, γράφει από καιρό μια ποίηση στη γλώσσα και την τεχνική του νεοσυμβολισμού, που κατάγε­ται από τον Καρυωτάκη και τον Ουράνη, αλλά σε ελεύθερο στίχο, όπου κινεί το πρόβλημα του χρόνου πίσω και μπροστά για να διαπιστώσει ότι φιλοσο­φικά δεν υπάρχει χρόνος άλλος από αυτόν της εμπειρίας.»

(Ένα απόσπασμα από την έκδοση)

ΙΣΚΙΟΙ

Χτες βράδυ ίσκιοι μπήκαν κρυφά στο σπίτι, βγήκαν ξαφνικά μες απ τους τοίχους ψιθυρίζοντας. Κρατούσα την ανάσα-μου μην και μ ακούσουν και φύγουν. Να, τώρα περιεργάζονται τους πίνακες τα βιβλία κάποιες φωτογραφίες πεθαμένων ανοίγουν το ψυγείο ξαπλώνουν στους καναπέδες πίνουν μπίρες σιγοτραγουδούν γελάνε. Ξάφνου σηκώνεται ένας ψηλός λεβέντης κι αρχίζει ένα ζεϊμπέκικο οι άλλοι κρατούν το ρυθμό με παλαμάκια. 

Ο χορός σιγά-σιγά καταλαγιάζει, οι χειροκροτητές ησυχάζουν ηρεμούν σαν να πέφτουν σε συλλογισμό. Ο χορευτής σαν χαμένος σέρνεται περιφέροντας τα μάτια- του στους τοίχους και στα έπιπλα με τις φωτογραφίες, σταματά σε μια, ακινητεί ώρα πολύ υπνωτισμένος ύστερα κλαίει, ο ήχος επανέρχεται γεμίζει το σπίτι αναφιλητά, οι άλλοι τρέχουν τον αγκαλιάζουν τον παρηγορούν αποχωρούν όλοι μαζί αγκαλιασμένοι ήσυχα χωρίς ψιθύρους χάνονται ίδια κρυφά όπως ήρθαν μες απ τους τοίχους που τους απορροφούν κι εγώ μένω λυπημένος μέχρι σήμερα το πρωί που βλέπω στον τοίχο τη φωτογραφία του πεθαμένου-μου πατέρα δακρυσμένη. 

Ιούνιος 2008

«Στα καινούργια του ποιήματα ο χρόνος κυλάει ασταμάτητα, γεμάτος πόνο, θλίψη και μελαγχολία σ' ένα συναισθηματικό και αυτοβιογραφικό πο­τάμι όπου όλα παρασύρονται φίρδην μίγδην, εμπειρίες σκηνές αναμνήσεις και περιγραφές από τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα. 

Στα ποιήματα αυτά το όνειρο ενός καλύτερου αύριο μοιάζει να απο­μακρύνεται, καθώς με πικρία διαπιστώνονται αλλαγμένες νοοτροπίες, αλλά και μια απουσία ιδεολογιών με πολύ λίγα διαλείμματα χαράς, κάτι πού είναι εγγενής τόπος έκφρασης της νεοελληνικής ποίησης.» (από τον Πρόλογο του Νάνου Βαλαωρίτη)

Αριθμός σελίδων: 72

ISBN: 978-618-80631-3-6

Ημερομηνία έκδοσης: Ιούλιος 2013

Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο

Διαστάσεις: 17x24

Βιογραφικό

Ο Μιχάλης Παπανικολάου γεννήθηκε στον Πύργο από γονείς μικροαστούς.

Παράτησε την Ιατρική Αθηνών στον τρίτο χρόνο για να σπουδάσει θέατρο και κινηματογράφο όπου και εργάστηκε σαν βοηθός μέχρι το 1966 που γύρισε την πρώτη-του ταινία.

Σκηνοθέτησε Θέατρο, Κινηματογράφο, Τηλεόραση και Ραδιόφωνο.

Ιδρυτικό μέλος θεατρικών σχημάτων και θεάτρων στην περιφέρεια της Αττικής και της ΠΑ.ΠΟ.Κ.

Έγραψε θεατρικά έργα, σενάρια, διηγήματα, στίχους τραγουδιών και ποίηση.

Έχει ένα γιο από δεύτερο γάμο και ζει στην Αθήνα.

Άλλα έργα του Μιχάλη Παπανικολάου:

Ποίηση

ΠΕΡ ΑΠΟ ΤΑ ΦΩΤΑ 1963, με το ψευδώνυμο Μιχάλης Βάλκανης, «ΑΥΓΗ Πύργου» 

ΗΜΙΦΩΣ 1964, «ΗΜΕΡΑ» Πατρών 

ΟΙ ΑΜΙΛΗΤΟΙ 1973, «Βιβλιοπωλείον ο ΕΡΜΗΣ» 

Η ΜΙΚΡΗ ΣΕΛΗΝΗ 1980, «ΤΥΠΟ-ΑΧΑΪΚΗ» 

ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΑΝΘΡΩΠΟΙ 1983, «ΤΥΠΟ-ΑΧΑΪΚΗ» 

ΤΡΟΦΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΠΟΛΕΩΝ 2007, «ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΩΝ»

Πεζογραφία

ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΕΝΟ Διηγήματα, 2004, «ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ» 

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΝΥΠΟΤΑΧΤΗΣ ΖΩΗΣ  Συλλογικό αφιέρωμα 33 συγγραφέων στη μνήμη της Κωστούλας Μητροπούλου 2006, «ΑΓΚΥΡΑ»