Η μέρα των φωταγωγών - Γιώργος Δάγλας

Όπως ακριβώς στα λέω: 

Στέκετ’ αντίκρυ στα τραίνα 

με τα σκέλια ανοιχτά 

(«Έλα», λέει) 

κι ύστερα σαν πέρασαν απέναντι 

χορεύει μπλουζ και γελάει. 

Ο έρωτας είν’ ένα βεγγαλικό λέει 

κι ανάβει τσιγάρο. 

Φτύνω. 

Προχωράω σύρριζα στα θέατρα και τα πορνεία 

τραγουδώντας. 

Ο έρωτας ειν’ η ζωή μας 

λέω. 

«Η μέρα των φωταγωγών» κυκλοφόρησε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 από τις εκδόσεις «Ελεύθερος τύπος»  σε μια εποχή εντόνου προβληματισμού, πολιτικών και ιδεολογικών ζυμώσεων αλλά και έμπρακτης αμφισβήτησης. 

Ποιήματα που γράφηκαν αυθόρμητα στον απόηχο διαδηλώσεων και καταλήψεων, ερωτικών ταξιδιών και άσκοπων περιπλανήσεων. Σχεδόν όλα είναι γραμμένα με δανεικό στυλό σε λαδόκολλες ταβερνείων, στο πίσω μέρος από πακέτα τσιγάρων [Δελφοί-φίλτρο], και αποκόμματα εισιτήριων. Πολλά, ακόμα, ξεχαστήκαν σε σπίτια φίλων, σε νυχτερινές μετακομίσεις, και αλλά τα πήρε ένας απότομος αέρας που ακόμα δεν λέει να σταματήσει. 

Όσα σώθηκαν  είναι πάλι εδώ, να μοιραστούν σαν φτωχό αντίδωρο σε όσους ακόμα ομορφαίνουν, σε όσους ακόμα επιμένουν. 

Τη φωτογραφία του εξώφυλλου μου την είχε τραβήξει ο φίλος Γιώργος Κορδέλας μια στιγμή που ανέβαινα τα σκαλοπάτια στην υπόγεια διάβαση της λεωφόρου Αλεξάνδρας. 

Γιώργος Δάγλας. Αθήνα, Μάης του ‘17.

Αριθμός σελίδων: 42

ISBN: 978-618-5101-44-2

Ημερομηνία έκδοσης: 2017

Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο

Διαστάσεις: 9Χ14

Βιογραφικό

Ο Γιώργος Δάγλας γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1958, όπου και τελείωσε το Ναυτικό Λύκειο, χωρίς ποτέ να μπαρκάρει. -1977. Αθήνα. Προλαβαίνει ζωντανούς τους τελευταίους ρεμπέτες. Ακούει το Ρούκουνα και πίνει ούζο με τον Γιάννη Κυριαζή. -1980, άγριες διαδηλώσεις-καταλήψεις. Δουλεύει κομπάρσος με τη μεσολάβηση της Κατερίνας Γώγου. Με τον Άσιμο στο υπόγειο της Αραχώβης. Γράφει στο "Ιδεοδρόμιο" του Λεωνίδα Χρηστάκη. Παράλληλα βιοπορίζεται ως βιομηχανικός εργάτης, ταβερνιάρης και υπάλληλος γραφείου τελετών. -1982, εκδίδεται η "Μέρα των φωταγωγών" στον "Ελεύθερο Τύπο". -1985. Αποσύρεται στην Ιθάκη. Εκδίδει την τοπική εφημερίδα "Άγονη Γραμμή" διορίζεται στο νοσοκομείο και παντρεύεται. -1992, παραιτείται από δημόσιο και συζυγικό βίο και φεύγει στη Θεσσαλονίκη. Γράφει, πίνει, χάνεται. -1999, εκδίδεται το "Μαύρο Χιόνι" στις εκδόσεις "Ελλέβορος" (Άργος) -2004, επιστροφή στην Ιθάκη.